Фігуры размяшчэння і перастаноўкі як сродкі рэалізацыі эматыўнасці мастацкага маўлення

Abstract

У артыкуле аналізуюцца сінтаксічныя сродкі рэалізацыі эматыўнасці мастацкага маўлення. У якасці аб ’ екта даследавання былі абраныя празаічныя творы сучаснага беларускага пісьменніка Янкі Сіпакова – аўтара, характэрнай рысай ідыястылю якога з ’ яўляецца эмацыянальнасць, суб ’ ектывізацыя апавядання, імкненне да сумяшчэння ў межах выказвання эпічна - аб ’ ектыўнага з лірычна- суб ’ ектыўным. Прадметам аналізу сталі сінтаксічныя прыёмы, якія ў навуковай літаратуры называюцца фігурамі размяшчэння і перастаноўкі, а іменна парцэляцыя, сегментацыя, парантэза. Раскрываецца сутнасць пералічаных прыёмаў, на шматлікіх прыкладах праілюстравана іх здольнасць вы-конваць у мастацкім кантэксце эмацыянальна- выдзяляльную функцыю, г. зн . служыць сродкам эмацыянальнай разрадкі аўтара.

В статье поднимаются вопросы взаимодействия между преподавателем и студентом, которые занимают особое место в гуманизации учебного процесса в высшей школе. Оно является одним из решающих условий и основным средством процесса гуманизации в высшей школе. Автор указывает, что взаимодействие «преподаватель – студент» эффективно, если учитывать и реализовать некоторые специфические характеристики, а именно: оно имеет всегда конкретно поставленную цель, которая направлена на профессиональное развитие студента. Взаимодействие «преподаватель – студент» рассматривается как два самостоятельных фактора, две относительно самостоятельные социальные системы. Эти системы входят одна в другую, не теряя свою идентичность, устанавливаются отношения партнерства, взаимоуважения и учета «Я» другого, создаются субъект-объектные и субъект-субъектные отношения.