Эвалюцыя правоў і прывілеяў шляхты Вялікага Княства Літоўскага ў канцы XIV - пачатку XVI

Abstract

Эпоха феадалізму ў Еўропе замацавала спецыфічныя адносіны паміж дваранствам і манархіяй, вядомая як васалітэт. Узаемныя інтарэсы дзяржавы і феадалаў прывялі да фарміравання ў апошніх спецыфічнага кола правоў, якія вынікалі з патрэбы дзяржавы ў лаяльнай ваеннай сіле. У Вялікім Княстве Літоўскім манархічная ўлада вымушана была дастаткова моцна пашыраць палітычныя і эканамічныя правы шляхты па прычыне спецыфічнасці парадку наследавання вялікакняжацкай улады, неабходнасці захавання дынастычнай уніі з Польшчай, а таксама з-за знешнепалітычнага становішча