Аграрны рух у Беларусі ў перспектыве вырашэння зямельнага пытання (сакавік - май 1917 г.)

Abstract

У артыкуле асвятляецца аграрны рух у беларускіх губернях на этапе разгортвання рэвалюцыйных падзей, якія ахапілі Расію вясной 1917 г. Аўтар адзначае, што ў сакавіку – красавіку сіламі новаабраных дзяржаўных і грамадска-палітычных структур сяляне Беларусі паступова знаёміліся з пераменамі. На маніфістацыях, мітынгах, у час малебнаў, шэсцяў былі агучаны задачы рэвалюцыі – шырокая дэмакратызацыя, вядзенне вайны да пераможнага канца і канчатковае вырашэнне аграрнага пытання дэпутатамі Устаноўчага сходу. На сходах сяляне пагадзіліся чакаць правядзення зямельнай рэформы і максімальна аказваць дапамогу арміі. З другой паловы красавіка сялянскія сходы з новаабранымі валаснымі камітэтамі пачалі выносіць пастановы аб перадачы дзяржаўнай і прыватнаўласніцкай зямлі, лугоў, выпасаў сялянам, пашыралася высечка лесу. Да спынення незаконных рашэнняў прыцягваліся актывісты камісарыятаў, харчовых і зямельных камітэтаў, судовыя структуры і «рэвалюцыйная дэмакратыя» – Саветы сялянскіх дэпутатаў, грамадскія і партыйныя сілы. Вясной 1917 г. аграрны рух у беларускіх губернях не набыў масавага характару, сяляне не выказвалі адкрыта свайго незадавальнення дзяржаўнай уладай.