Рацыянальнае прыродакарыстанне ў святле прававога рэгулявання ў ВКЛ у 16-17 стст.

Abstract

Рацыянальнае прыродакарыстанне ў ВКЛ у 16–17 стст. базавалася на прыватнай ўласнасці на зямлю і маёмасць, адлюстраваную найперш ў Статуце 1588 г. Ён замацаваў віды і памеры пакаранняў за браканьерства (за вырубку ці пашкоджанне бортных дрэваў, за выдзіранне мёду з борцяў (да смяротнай кары), за паляванне за зверам, лоўлю рыбы ці пашкожданне птушыных гнёздаў на чужой тэрыторыі. Справы копных судоў дэманструюць рэальны кантроль з боку грамады за выкананнем закона і непазбежнасць пакарання за яго парушэнне. Так заканадаўства і судовая сістэма аб’ектыўна выконвалі прыродаахоўныя функцыі.