Лексіка-семантычная характарыстыка сучаснай беларускай выдавецкай тэрміналогіі

Abstract

У артыкуле даецца лексіка-семантычная характарыстыка беларускай выдавецкай тэрміналогіі: прааналізаваны яе семантычны склад, выяўлены асноўныя тэматычныя групы, апісаны парадыгматычныя адносіны (з’явы гіпаніміі, антаніміі, сінаніміі, полісеміі), якія адлюстроўваюць спе- цыфіку сістэмнасці выдавецкай тэрміналогіі ў беларускай мове. Адзначаецца, што на на логіка-паняційным узроўні выдавецкая тэрміналогія складаецца з трох асноўных груп («Выданні», «Рэдакцыйна-выдавецкія працэсы», «Дадрукарскія выдавецкія працэсы»), якія ў сваю чаргу дзеляцца на падгрупы. Звяртаецца ўвага на сувязь выдавецкай тэрміналогіі з іншымі тэрмінасістэмамі (паліграфіі, бібліятэчна-бібліяграфічнай сферы, кнігагандлёвай галіны, мовазнаўства, літаратуразнаўства, мастацтвазнаўства, камп’ютарных тэхналогій). Акрэслена месца гіпаніміі ў тэрмінасістэме выдавецкай справы. Выяўлена, што ў беларускай выдавецкай тэрміналогіі рода-відавыя адносіны досыць часта фарміруюцца па некалькіх класіфікацыйных прыметах. Разгледжана тэрміналагічная антанімія і сінанімія. У беларускай выдавецкай тэрміналогіі рэалізуецца антанімія лексічнага і словаўтваральнага тыпаў; выяўлены контрадыкторныя, кантрарныя, вектарныя тэрміны-антонімы. Прааналізаваны віды тэрміналагічных сінонімаў (лексічныя, лексіка-сінтаксічныя, сінтаксічныя). Разглядаецца з’ява полісеміі. Адзначана, што ў аналізуемай тэрмінасістэме прысутнічаюць мнагазначныя тэрміны, якія выходзяць за межы спецыяльных галін ведаў, міжсістэмныя, а таксама ўнутрысістэмныя полісеманты