Культурная і нацыянальная ідэнтычнасць беларусаў Латвіі ў міжваенны перыяд

Abstract

Артыкул прысвечаны псіхалагічным аспектам грамадскай дзейнасці беларусаў замежжа. Латвія стала адным з вядучых культурных цэнтраў беларускага замежжа ў 1918–1939 гг. Дзяржаўная палітыка краіны аказала непасрэдны ўплыў на грамадскую актыўнасць і культурнае жыццё беларусаў Латвіі. Беларуская супольнасць Латвіі мела таленавітых настаўнікаў, музыкантаў, паэтаў, пісьменнікаў, мастакоў. Асаблівая ўвага надавалася тэатральнаму жыццю. У 1926 г. беларусы набылі сваё тэатральнае памяшканне, што дазволіла ім адчыніць Беларускі народны тэатр у Рызе. У 1927 г. было створана Таварыства беларускага тэатра, якое кансалідавала ў Рызе творчыя калектывы. Адметнасцю культурнага жыцця беларусаў Латвіі стала працяглае супрацоўніцтва з вядомым латышскім паэтам і грамадскім дзеячом Янам Райнісам. У даследаванні аналізуецца праблема культурнай і нацыянальнай ідэнтычнасці беларусаў Латвіі на аснове новых гістарычных фактаў. Значная ўвага ў сучаснай этнічнай псіхалогіі надаецца культурнай і нацыянальнай ідэнтычнасці. Самаатаясамліванне асоб з пэўнай нацыяй грунтуецца на культурнай ідэнтычнасці, на прыняцці норм і каштоўнасцей свайго народа.