Дзяржаўная палітыка па ахове навакольнага асяроддзя і прыродакарыстанні ў БССР (1985–1991 гг.): гістарыяграфія пытання

Abstract

Тэма дзяржаўнай экалагічнай палітыкі ў БССР у гады гарбачоўскай перабудовы з’яўляецца наватарскай у гістарычнай навуцы на сённяшні дзень. Апошняе комплекснае даследаванне, прысвечанае дзяржаўнай палітыцы ў рэспубліцы ў сферы аховы навакольнага асяроддзя і прыродакарыстання, выйшла ў свет у 1987 г. Аднак яго храналагічныя рамкі ахопліваюць перыяд з 1976 па 1985 гг., у сувязі з чым працэсы перабудовы амаль не закранутыя. Асобныя пытанні разглядаемай палітыкі сталі прадметам даследавання спецыялістаў іншых навуковых галін, перш за ўсё юрыстаў і эканамістаў. Яны звяртаюць увагу на складанасці ў функцыянаванні сістэмы кіравання па ахове навакольнага асяроддзя, хібы ў экалагічным заканадаўстве і праблемы рэфармавання эканамічнага рэгулявання прыродакарыстаннем. У даследаваннях навукоўцаў-прыродазнаўцаў закранаюцца экалагічныя праблемы, звязаныя з негатыўным уздзеяннем прамысловасці і меліярацыйных работ на стан навакольнага асяроддзя, у сувязі з чым прыводзяцца захады з боку дзяржавы па пераадоленні наяўных прагалаў. З мэтай сістэмнага аналізу дзяржаўнай экалагічнай палітыкі ў рэспубліцы ў гады перабудовы патрабуецца даследаванне рашэнняў КПСС – КПБ, дзейнасці Дзяржкамітэта БССР па ахове прыроды, Беларускага рэспубліканскага ўпраўлення па гідраметэаралогіі і кантролі прыроднага асяроддзя і Пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па ахове прыроды і рацыянальным выкарыстанні прыродных рэсурсаў.