Устойлівыя словазлучэнні ўстарэлай семантыкі ў тлумачальных слоўніках беларускай мовы

Abstract

У артыкуле апісваецца лексіка-семантычная, словаўтваральная характарыстыка ўстарэлых устойлівых выразаў, даследуюцца прыёмы пазначэння такіх словазлучэнняў у тлумачальных слоўніках беларускай мовы. У асноўным прынцыпы падачы ўстарэлых спалучэнняў у лексікаграфічных выданнях аднолькавыя. Аднак у рэгістрацыі некаторых устарэлых словазлучэнняў у даведніках назіраецца непаслядоўнасць. У сувязі з гэтым аўтарам прапануюцца ўдакладненыя дэфініцыі асобных выразаў, напрыклад вайсковы старшына, карэта хуткай дапамогі, паштовыя галубы і інш. Устарэлыя тэрміналагічныя спалучэнні ўтвораны сінтаксічным спосабам. Найбольшая колькасць выразаў пабудавана па мадэлі «прыметнік + назоўнік», у якой апошні з’яўляецца галоўным кампанентам: аспідная дошка, гарцавы збор, дзяржаўны селянін, кірмашовы тэатр, шведская сценка і інш.