Роля адукацыі ў культурна-асветніцкай дзейнасці беларускай нацыянальнай меншасці ў Латвіі (1918–1940)

Abstract

дадзеным артыкуле, заснаваным на працах беларускіх і замежных даследчыкаў, архіўных і апублікаваных крыніцах на беларускай, латышскай і іншых мовах, характарызуюцца галоўныя напрамкі і тэндэнцыі развіцця сістэмы адукацыі беларускай меншасці ў Латвіі ў міжваенны перыяд (1918–1940 гг.). Аўтар акрэслівае заканадаўчую базу, на якую абапіралася беларускае школьніцтва, асноўныя перыяды яго развіцця, вызначае галоўныя арганізацыі і ўстановы, якія каардынавалі дзейнасць сістэмы асветы на беларускай мове ў гэтай краіне. У артыкуле вызначаюцца асноўныя тыпы навучальных устаноў, дынаміка іх колькасці, прыведзены асаблівасці дзейнасці найважнейшых устаноў. Таксама аўтар прасачыў уплыў «Беларускага працэсу» 1925 г. ці перавароту К. Улманіса 1934 г. на стан сістэмы беларускай асветы ў Латвіі. У заключэнні аўтар робіць выснову, што беларусы ў Латвіі ў 1918–1940 гг. здолелі стварыць шматкампанентную сістэму беларускіх навучальных устаноў. Мэтамі гэтых навучальных устаноў былі ўзмацненне беларускай нацыянальнай свядомасці, падрыхтоўка кадраў для культурных і палітычных ініцыятыў беларускай меншасці ў Латвіі