Беларускае сялянства ў трох расійскіх рэвалюцыях: да пастаноўкі праблемы

Abstract

В статье затрагивается проблема истории генезиса социального поведения (настроений, ожиданий, реакций) белорусского крестьянства в период трех российских революций, которая по своей постановке и содержанию является слабо изученной и актуальной для научной разработки. Анализ отечественной и зарубежной историографии позволяет очертить пробелы в изучении крестьянской проблематики, связанные главным образом с условиями, в которых проводились исследования: методологический схематизм, ограниченный доступ к спецхранилищам и т. д. Обращение к современной методологической базе основан на принципах объективности и научности, разработка специализированной терминологии, учет психологических и ментальных аспектов, создание документальной базы по истории аграрного движения позволят увидеть проблему в перспективе, освятить ее всесторонне и объективно.

У артыкуле закранаецца праблема гісторыі генезісу сацыяльных паводзін (настрояў, чаканняў, рэакцый) беларускага сялянства ў перыяд трох расійскіх рэвалюцый, якая па сваёй пастаноўцы і зместу з'яўляецца слаба вывучанай і актуальнай для навуковай распрацоўкі. Аналіз айчыннай і замежнай гістарыяграфіі дазваляе акрэсліць прабелы ў вывучэнні сялянскай праблематыкі, злучаныя галоўнай выявай з умовамі, у якіх праводзіліся даследаванні: метадалагічны схематызм, абмежаваны доступ да спецсховішчаў і т. д. Зварот да сучаснай метадалагічнай базы заснаваны на прынцыпах аб'ектыўнасці і навуковасці, распрацоўка спецыялізаванай тэрміналогіі, улік псіхалагічных і ментальных аспектаў, стварэнне дакументальнай базы па гісторыі аграрнага руху дадуць магчымасць убачыць праблему ў перспектыве, асвяціць яе ўсебакова і аб'ектыўна.