Навуковыя беларускія медыя: сістэмаўтваральныя фактары

Abstract

У артыкуле разглядаюцца сістэмаўтваральныя фактары функцыянавання і развіцця навуковых беларускіх медыя. Вызначаны кагнітыўныя задачы навуковых медыя як феномена пазнавальнай дзейнасці. Разгледжаны канцэпцыі навуковых лічбавых медыя і вэб-пляцовак для інфармавання чытачоў пра новыя навуковыя адкрыцці, мерапрыемствы. Вылучаны сістэмаўтваральныя фактары, якія ўплываюць на станаўленне і развіццё навуковых медыя Беларусі: 1) гістарычныя перадумовы функцыянавання навуковых медыя ў савецкі перыяд і ў эпоху дзяржаўнай незалежнасці; 2) глабалізацыя рынку медыя ў цэлым і кансалідацыя навуковых медыя ў кантынууме навуковай супольнасці, які складаецца са стратыфікаванай па мэтавай прыкмеце аўдыторыі; 3) нарастанне патрэбы аўдыторыі ў даступнасці, пашырэнні аб’ёму і пастаяннай актуалізацыі навуковых ведаў; 4) змена крытэрыяў “чытабельнасці” навуковых ведаў; 5) дыспазіцыя аўтара навуковага артыкула (навуковец, даследчык і журналіст). Навуковая журналістыка працягвае заставацца формай пазнавальнай дзейнасці, паколькі працэсамі пазнання з’яўляюцца ўспрыманне, асэнсаванне, аналіз, абагульненне, сінтэз, інтэрпрэтацыя інфармацыі па пэўнай праблеме даследавання. Пры гэтым дадзеныя працэсы ажыццяўляюцца ў двухбаковым парадку: ад аўтара да навуковай супольнасці ў цэлым і ад аўтара да пэўнага чытача.