Дзейнасць інтэлектуалаў-краязнаўцаў ва ўмовах кампаніі па барацьбе з "нацыял-дэмакратызмам" у БССР у 1930 г.

Abstract

У артыкуле разглядаецца праблема ўзаемаадносінаў інтэлектуалаў і ўлады ў БССР у пачатку 1930-х гг. Гэты перыяд вызначаецца кардынальнымі зменамі ў розных сферах грамадска-палітычнага і культурнага жыцця беларускага грамадства. У першую чаргу тут можна адзначыць узмацненне ідэалагічнага ўціску, падпарадкаванне навуковай дзейнасці задачам сацыялістычнага будаўніцтва, кампаніі па выкрыцці і крытыцы разнастайных ухілаў і памылак у дзейнасці інтэлектуалаў і навукоўцаў. Краязнаўчы рух БССР, які амаль цалкам складаўся з прадстаўнікоў айчыннай інтэлегенцыі, быў трансфармаваны савецкімі ўладамі аднам з першых. У гэтых складаных умовах вядучыя інтэлектуалы-краязнаўцы імкнуліся захаваць вынікі саёй працы, адстаяць свае погляды на ажыццяўленне навукова-даследчай дзейнасці і вызначыць напрамкі даследаванняў, якія б дазволілі захаваць пэўны баланс паміж ідэалогіяй і навукай.

Статья посвящена вопросам развития сельских территорий республики, которые всегда вызывали острый интерес не только у специалистов данной области, но и простых обывателей. Именно агропромышленный комплекс является основным поставщиком продуктов питания населения республики. И от уровня его развития и качественного состояния зависит продовольственное будущее нашей республики, которое является неотъемлемой составляющей экономической безопасности страны. Анализ положения в АПК республики подтверждает, что причины трудностей реформирования села не только экономические, но и психологические. Они коренятся в сфере сознания и психологии людей. Немаловажную роль здесь играет религия, культура, система общественных взглядов и в целом духовно-нравственные отношения.